واحد 5 – كار با فلز

اتصال : فلزها پس از استخراج ، با گذراندن چند مرحله به صورت نيم ساخته در مي آيند. سپس با استفاده از روش هاي مختلف، مانند: لحيم، جوش، پرچ و ... به يك ديگر متصل مي گردند.
اتصال ها به دو دسته ي جداشدني و جدانشدني تقسيم مي شوند.
الف – اتصال جداشدني: در اين نوع اتصال ، قطعه را به آساني مي توان از هم جدا كرد. از اين رو به آن اتصال موقت نيز مي گويند. مهم ترين وسيله براي اتصال موقت، پيچ و مهر است كه در صنعت كاربرد دارد.
ب – اتصال جدا نشدني: در اين نوع، قطعه ها پس از اتصال، به راحتي از يك ديگر جدا نمي شوند. از اين رو به آن اتصال دائم نيز مي گويند. مهم ترين روش اتصال دائم، جوش كاري و لحيم كاري است.
اتصال با لحيم ( لحيم كاري): اتصال دو قطعه فلز نازك به يك ديگر به وسيله ي آلياژي به نام لحيم (آلياژ قلع و سرب) را لحيم كاري گويند. برخي از فلزهاي سبك ، مانند: آلومينيوم قابل لحيم كاري نيستند. در لحيم كاري،‌لحيم به وسيله گرماي هويه، ذوب مي شود و ضمن گرم كردن محل لحيم كاري، دو نقطه را به هم وصل مي كند.
«ابزارهاي لحيم كاري» : هويه : براي گرم كردن محل لحيم كاري از وسيله اي به نام هويه استفاده مي شود. هويه دو نوع است : الف - هويه دستي . ب - هويه برقي.
روغن لحيم: براي اين كه عمل لحيم كاري به درستي انجام شود، از روغن لحيم استفاده مي كنند. قبل از لحيم كاري محل آن بايد تميز باشد .اغلب فلزها در مجاور بودن هوا اكسيد مي شوند.

سيم لحيم :
سيم لحيم انواع مختلف دارد: اين سيم بسيار نرم و جنس آن از قلع و سرب است . قلع و سرب را به نسبت پنجاه درصد با يك ديگر مخلوط مي كنند. به اين ماده حاصله ، آلياژ گويند.

نكات ايمني در لحيم كاري :
الف - هنگام كار از شوخي بپرهيزيد.
ب - هرگز هويه ي داغ شده را روي ميز چوبي يا جايي كه احتمال آتش سوزي است، قرارندهيد.
ج - براي نگه داشتن مفتول هنگام لحيم كاري از انبردست يا دم باريك استفاده كنيد.

اتصال با جوش ( جوش كاري):
براي جوش كاري از دستگاه هايي به نام ترانس و دينام استفاده مي شود. دستگاه ترانس به وسيله ي انرژي الكتريكي، الكترودهاي مخصوص جوشكاري را ذوب مي كند و ضمن آن ، قطعه ي كار نيز در محل مورد نظر، ذوب مي شود و دو قطعه به هم جوش مي خورند.